Bestuurders zijn altijd oude grijze mannen? Niet bij SPT. Met de 34-jarige Ruben van der Aa heeft SPT er een nieuw, jong lid van de Raad van Toezicht bij. In deze blog stelt hij zich graag aan u voor.
‘Laat ik beginnen met mijn privéleven: ik woon in Utrecht samen met mijn vriendin en we zijn in augustus ouders geworden van onze eerste zoon. Ik ben opgegroeid in Amsterdam en later in Maastricht, waar ik ook Internationale economie en bedrijfskunde studeerde. Voor mijn baan bij de Rabobank ben ik naar Utrecht verhuisd. Deze stad bevalt prima, al mis ik het Bourgondische leven in Maastricht wel een beetje. Bij de Rabobank heb ik verschillende functies gehad. De laatste drie jaren stuur ik een aantal IT-teams aan, die werken aan een goede dienstverlening voor internationale klanten.
Financiële redzaamheid
Daarnaast ben ik veel bezig geweest met het thema ‘financiële redzaamheid/fitheid’ bij de klanten van de Rabobank. Ik vind het belangrijk dat mensen goed inzicht hebben in hun financiële situatie. En de juiste beslissingen nemen op dit gebied. Zodat ze nu én in de toekomst het leven kunnen hebben dat ze wensen. Een goed pensioen hoort daar ook bij. Dat was voor mij de reden om me meer te verdiepen in de wereld van pensioenen. En om naast mijn baan aan de slag te gaan als bestuurder en toezichthouder bij een pensioenfonds.
Ver-van-mijn-bed-show
Helaas is pensioen voor veel mensen een-ver-van-mijn-bed-show. Dat merkte ik als aspirant-bestuurder bij PME, het pensioenfonds voor de metaal- en techindustrie. De gesprekken die we daar hadden, gingen daarom vaak over communicatie. Hoe zorg je voor een betere verbinding tussen fonds en deelnemers? Het is belangrijk dat je als fonds weet er bij je deelnemers leeft. Dat wordt alleen nog maar belangrijker, met het vernieuwde pensioenstelsel.
Open en helder
In het eerste half jaar heb ik vooral veel geleerd over het fonds en de samenwerking tussen het bestuur en de andere partijen, zoals het verantwoordingsorgaan en de Raad van Toezicht. Het valt me op dat het bestuur heel open en helder is richting deelnemers. Ook als het over de toekomst van het fonds gaat. Dat vind ik mooi om te zien. Wat mij betreft gaan we wel nóg vaker in gesprek met deelnemers.
Kritische vragen en advies
Maar als toezichthouder maak ik natuurlijk geen beleid. Het is onze taak om te bewaken dat de besluitvorming en het beleid voldoen aan de wetgeving. En dat het beleid evenwichtig is voor alle deelnemers. Verder kijken we of het bestuur goed functioneert. Daar hoort soms ook bij dat we kritische vragen stellen of raad geven. Maar dit laatste alleen als we het echt nodig vinden. Want we hebben een deskundig bestuur, dat prima in staat is beslissingen te nemen. Vooral de manier waarop het bestuur naar de toekomst van het fonds kijkt, vind ik heel goed.
Van elkaar leren
Ik ben ook onder de indruk van de Raad van Toezicht. We zijn met z’n drieën en nemen alle drie andere kennis en ervaring mee. Dat maakt dat iedereen met zijn eigen ‘bril’ naar een bepaald onderwerp kijkt. Zo versterken we elkaar en doen we het echt samen. Ik ben dan ook blij dat ik op mijn leeftijd al een bijdrage mag leveren aan dit fonds.
En dat clichébeeld van die oude, grijze mannen? Dat valt gelukkig heel erg mee. De andere twee RvT-leden – een man en een vrouw – zijn wel wat ouder dan ik. Maar zeker nog niet oud en grijs. Ik zie vooral deskundige mensen met meer ervaring dan ik. Daardoor kan ik veel van hen leren. En ik breng weer andere kennis mee, bijvoorbeeld van nieuwe ontwikkelingen rondom IT en risicomanagement bij banken. Zij leren dus ook van mij. Zo houden we elkaar scherp en fris.’